ආදරණිය මේරි
උඹ එහෙන් පිටත් වෙනකොටම මං හිටියෙ දෙගිඩියාවක. මේරි මට තනියෙන් හමුවෙයිද, අනික මේ අන්ඩර කොලු කෙලි නඩයයි, හැම මුල්ලකම වැලි ඇට හොයන උඹේ රස්සා සගයො ටිකයි මගෑරලා වහං වෙන්නෙ කොහොමද.
අනික ඉතින් මං තනියෙන් හිතුවට උඹ අස්සය පිටේ දාං යන්න අර කලින් දවසෙ වගෙ මාව මෙතනින් දාල යන්න කිව්වොත් කියල හිතුන තමයි.
මොකක් උනත් කලින් දවසෙ සන්තකේට තිබුන එකෙන් ඩීසල් ගැහුවෙ ඕන කජ්ජක් කියල. ආවුද ටිකත් දා ගත්තෙ හදිසියක් උනොත් මේරිත් එක්ක පාරෙ ලගින්නයැ.
මොනා උනත් උඔ නුවරින් නැග්ගට පස්සෙත් මට හරි හිතක් තිබුනෙ නෑ කොහෙ යන්නද කියල. ඒත් එක පාර මතක් උනේ මයියංගනේ ගියානං මොකද කියලයි.
මාලිගාව ලඟින් උඹව දාගත්තට මේ යකඩ ගොඩත් එක්ක යූ ටර්න් ගහන්න පුළුවනෑ, එතකොටයි ඔළුවට ආවෙ යකඩෝ අම්පිටියෙන් ගුරුදෙනියට දාල රජ මාවතේ ගියානං නිකං වචන වලිං කියන්ඩ බැරි ලස්සනක් විඳගෙන ගියෑකි කියන එක.
රජ මාවතට දාන්ඩ කලිං පටු වංගු පාරෙ යනකොට උඹේ කට නැවතිලා තිබුනෙ නොකිව්වට මේ කොහෙ යනවද කියල අහනව වගෙ.
ඒත් රජ මාවතට දැම්මට පස්සෙ පපුව උඩ පාත යන වේගෙ වාහනේ වේගෙට වඩා අඩු උනා කියල නං තේරුනා මට.
කාලත් හිටියෙ නැති හිංද අර තරුණ අම්මගෙ කඩෙන් ගත්ත බනිස් දෙකයි, ඉස්පංචි දෙකයි අපේ බඩගිනින නිව්ව.
යන ගමන් ඉතිං කවුරුත් අහන්නැති මගේ පරන කතා අහන ගමං, මං හිනා වෙන බව දැන ගත්තෙ උඔ ඒක කිව්වමයි.
ඇත්තටම මුලින්ම වාහනෙ නැවැත්තුවෙ වංගු ටික කරකවලා අමාරුවට. ඒත් ඉතිං උඔගෙ කතා කරන ඇස් දැක්කම හාදුවක් නොදී කොහොමද ඒවට. ඒක ඉතින් මූණ පුරා දුවල නැවතුනෙ .
ලොග්ගල් ඔය බන්ට් එක මං ආසම තැනක්, එක පැත්තක වැවයි, කඳු යායයි,ඒ එක්කම උඹේ ලේයර් කපපු කෙස් ටික හරියට වැවට උඩින් දඟලපු වලාකුල් වගේ. ඒත් ඉතිං උඔ දිහා බලං මේක කරකවන්න ගියෝතිං දෙන්නම නවතින්නෙ වතුරෙ හන්ද ඒ ආසාව හැංගුව. මොකද ලෑන්ඩ්රෝවර් එලෙව්වට පීනන්ඩ ඇහැකියැ.
මං හිතන්නෙ උඔ හීල්ලුවෙ මහියන්ගනයට කිමි 12 බෝඩ් එක දැක්කම නේද?
උඔගෙ නඩේ තාමත් දිගන කියල දැනගත්තම ආය ඉතින් පාරෙ දාල එන්නයැ. මේ වෙනකොට මං මොකක්ද කියන්නෙ ඒක උඹ විශ්වාස කරන බව මං දැනං හිටිය.
ඉතින් කට්ටිය හම්බෙනකං නගිමු කිව්වම උඔ එක පයිං හිටියෙ ඒකනෙ.
අන්තිමට දහ අටත් නැගල හුන්නස්ගිරියෙ නැවතුනෙ මහන්සියට වඩා ආය කවද හම්බෙයිද දන්නැති හන්ද.
මොනා උනත් උඹේ දොළදුක සම්පූර්ණ උන එකට මටත් සන්තෝසයි.
ඒ අතරේ ගමන රොමැන්ටික් කරාටත් ඉස්තූති, ආයෙත් යං තව එකක්, මේ පරීක්ෂණ වැඩ ඇති වෙලා ඉන්නෙ දැං. නැවත හමුවෙන තුරු පරිස්සමිං.
මේ
ඔබේ ආදරණිය වොට්සන්
No comments:
Post a Comment